Rysowanie 3D w programie AutoCAD - rozdział 8
37.4.6 PulsarTirar
Można powiedzieć, że Pulsartirar jest wariantem wytłaczania i różnicowania w pojedynczym rozkazie, zależnie od tego, jak jest stosowany. PRESSPULL tworzy wytłaczanie lub różnicę w stosunku do pełnej powierzchni stałej albo w zamkniętym obszarze, który jest wciągany lub umieszczonego na jednym boku, tak długo, jak krawędzie i wierzchołki obszarze zamkniętym leżą w jednej płaszczyźnie.
Jeśli będziemy naciągać obszar lub powierzchnię, wynik będzie nowym wytłaczanym związkiem stałym związanym z pierwotnym ciałem stałym. Jeśli natomiast klikniemy na obszar lub twarz, to może być rozumiane jako wydanie różnicy ciał stałych, a wynik będzie w nim wycięty.
Z drugiej strony, jak pamiętasz, rysowanie obiektów 2D na stałych powierzchniach (tworzenie zamkniętych obszarów na nich) jest bardzo proste, jeśli używamy dynamicznych SCP. Następnie za pomocą polecenia Pulsartrar wystarczy wykrycie tych obszarów lub nałożenie go na cały obszar ciała stałego.
Sprawa 37.4.7
To polecenie tworzy ścianę w ciele o określonej grubości. Możemy ją stworzyć na wszystkich płaszczyznach, co prowadzi do zamknięcia, ale wydrążonego ciała stałego, lub możemy wyeliminować konkretne twarze przed zawarciem komendy. Pozytywne wartości grubości tworzą osłonę w kierunku wnętrza stałych, ujemnych wartości na zewnątrz. To polecenie nie może być stosowane w innych przypadkach.
37.5 Chamfer i Splice 3D
Z pewnością dobrze pamięta operację komend Chamfer i Splice na obiektach 2D, w pierwszym przypadku wyciąga dwie linie, które tworzą wierzchołek i łączą je z inną linią. W przypadku Empalme dołączył do nich łuk. Te polecenia na materiałach stałych 3D pozwalają na ich skosowanie lub okrągłe krawędzie. W tym celu musimy wybrać krawędzie stałego materiału, który zostanie zmodyfikowany. W przypadku Chaflán musimy również dać dystans do cięcia lub skosowania, które będą tworzyć, a w przypadku Empalme wartość radiową. Przez resztę zastosowanie obu poleceń jest bardzo podobne i bardzo proste.
37.6 Edycja przez uchwyty
W rozdziale 19 definiujemy i poprawiamy edycję przedmiotów poprzez ich uchwyty. W tym miejscu wspomnieliśmy, że zacisk pojawia się w kluczowych punktach przedmiotów. W przypadku substancji stałych 3D kluczowe punkty są określone metodą, którą użyliśmy do wytworzenia ciał stałych. Oznacza to, że są obiektami z profili, prymitywów lub materiałów kompozytowych. Z kolei wykorzystanie uchwytów jest równa liczbom w obiektach 2D: niektóre uchwyty umożliwiają tylko nam, aby przenieść obiekt, inne można przeciągać za pomocą myszy, zmieniając w ten sposób kształt obiektu.
W przypadku prymitywów uchwyty znajdują się w tych punktach, które wymagają wartości. Na przykład w przypadku stożka jego środka, promienia podstawy, wysokości i górnego promienia. W przypadku sfery pojawiają się dwa uchwyty, jeden w środkowym punkcie i drugi, który pozwala nam zmodyfikować wartość promienia i tak dalej dla każdego pierwotnego.
Ciało stałe utworzone z profili za pomocą rewolweru, zamiatania, wytłaczania i dźwigów zawiera uchwyty w profilach. Poprzez przeciągnięcie uchwytu, a tym samym modyfikowanie kształtu profilu, wytłaczanie, zamiatanie itp. Zostanie zaktualizowane przez modyfikację całego materiału stałego.
Na koniec, kompozytowe ciało stałe ma pojedynczy uchwyt, z którym można je przemieścić. W tych przypadkach musimy aktywować zapis złożonej historii bryłowej, jak zobaczymy w dalszej części, w tym samym rozdziale.
Dlatego spójrzmy na uchwyty w różnych rodzajach substancji stałych.